Art that I admire the most has to be fashion. Maybe it sounds superficial to the pretencions art lovers, but that's how I feel. Fashion shapes the way we think about a certain era and represents the time in which it was made. It has to concur many obstacles: to be wearable, comfortable and possible to make. Designers vision is limited by all of them and in the same time they give directions and guidelines for creating garments. And the last touch is the person who wears it. Magical thing about fashion is that clothes changes depending on who's wearing it. I know it sounds like a cliche, but we really are how we dress. Our style represents our knowledge, tendencies, life philosophy and aesthetic. When I think about appearances and personal style I always remember a quote from Oscar Wilde's Picture of Dorian Gray: “It is only shallow people who do not judge by appearances. The true mystery of the world is the visible, not the invisible...”

Whether you feel the same way or not, you may find the subject of this post interesting. The photos you see above are from an exhibition that's currently in Museum of applied art in Belgrade. Exhibition is dedicated to the work of Aleksandar Joksimovic.  He is one of the greatest clothing designer in the history of Yugoslavian fashion design and the first one to incorporate Serbian traditional art into fashion garments. His collection Simonida (second, third, fourth and ninth photo) was inspired by the fresco of queen Simonida from Gracanica monastery and by contemporary fashion of the 60s as well.
He found the inspiration for Prokleta Jerina collection (fifth and sixth photo) in traditional clothing and medieval knights armors. This collection was a big success  when presented at the exhibition of Yugoslav industry and art in Paris in 1969., the designer was even invited to work for the house of Dior, which he refused from the respect for the house he was already working for. 



Umetnost kojoj se ja najviše divim bi morala da bude moda. Možda ovo zvuči površno pretencioznim ljubiteljima umetnosti, ali to je moje mišljenje. Moda oblikuje način na koji razmišljamo o određenom periodu i predstavlja vreme u kome je nastala. Mora da prebrodi mnoge prepreke: da bude nosiva, udobna i da modeli mogu da se izvedu. Vizija dizajnera je ograničena svim ovim uslovima, ali u isto vreme oni daju usmerenje za stvaranje odevnih komada. I poslednji dodir je osoba koja je nosi. Magična stvar kod mode je to što se odeća menja u zavisnosti od toga ko je nosi. Znam da zvuči kao kliše, ali mi zaista jesmo ono kako se oblačimo. Naš stil predstavlja naše znanje, tendencije, životnu filozofiju i estetiku. Kada razmišljam o izgledu i ličnom stilu uvek se setim citata Oskara Vajlda iz Slike Dorijana Greja  :  ''Samo plitki ljudi ne sude po spoljašnosti. Istinska tajna sveta jeste ono vidljivo, a ne nevidljivo...''

Bilo da vi mislite tako ili ne, možda će vam tema današnjeg posta biti zanimljiva. Fotografije koje vidite iznad su sa izložbe koja je trenutno u Muzeju Primenjene umetnosti u Beogradu. Izložba je posvećena radu Aleksandra Joksimovića. On je jedan od najboljih dizajnera u istoriji jugoslovenske mode i prvi koji je uveo motive srpske tradicionalne umetnosti u modni dizajn. Njegova kolekcija Simonida (druga, treća, četvrta i deveta slika) inspirisana je freskom kraljice Simonide iz manastira Gračanica kao i savremenom modom šezdesetih godina.
Inspiraciju za kolekciju Prokleta Jerina (peta i šesta slika) pronašao je u tradicionalnom odevanju i oklopima srednjovekovnih vitezova. Ova kolekcija doživela je veliki uspeh na izložbi jugoslovenske industrije i umetnosti u Parizu 1969. godine, pa je dizajner pozvan da radi za modnu kuću Dior, što je on odbio iz poštovanja prema kući za koju je tada radio.
Ako želite da posetite izložbu, ona će biti otvorena do 30. oktobra. Da biste saznali više o Joksimoviću, kliknite ovde i pogledajte intervju koji je sa njim uradila Mira Adanja Polak.